Kim jest człowiek w obliczu bólu, utraty i przemijalności?

„Treny” to z jednej strony lament ojca po stracie dziecka. Z drugiej – głęboko uniwersalna opowieść o kryzysie wiary i próbie odnalezienia sensu w cierpieniu.

Można je czytać nie tylko jako żałobne pieśni, ale także jako zapis procesu, w którym człowiek mierzy się z chaosem i próbuje odnaleźć
w nim nowy ład.